Bij overlijden binnen het gezin is geen wettelijk verlof geregeld en deze is hard nodig om als ouder niet uit te vallen. Maak wettelijk rouwverlof doodnormaal. Leef mee: teken en deel de petitie.
Waarom? Je tekent voor iedereen die in de toekomst zijn of haar partner of kind gaat verliezen. Wie weet wanneer het nodig is? Je zou het voor jezelf dan toch ook goed geregeld willen hebben?
De impact van verlies is immens en onderschat
Als weduwe of weduwnaar weet je als geen ander wat de impact van het verlies van je partner is. En je kunt je ook verdraaid goed voorstellen hoe het is om je kind te verliezen.
- de pijn, verdriet en gemis
- de slapeloze nachten, vermoeidheid, stressklachten, slechte concentratie
- de zorgen om de toekomst
- de (financiële) onzekerheid
- de administratieve afwikkeling
Continu en op vrijwel alle aspecten van het leven, waarbij je geconfronteerd wordt met het verlies. Zeker in de ‘feestelijke’ of vakantieperioden van het jaar.
Vervolgens moet je leren je weg te vinden in je leven zonder je partner of kind. Je leven hierop opnieuw in te richten met alle emoties die erbij komen kijken.
Dit wordt zwaar onderschat.
Rouw en volledige afhankelijkheid van een meewerkende werkgever
Rouw is geen ziekte. Als de impact van het verlies groter is dan de tijdelijk verminderde belastbaarheid is dat uiteindelijk wel ziekmakend. Vaak is dan de enige mogelijkheid om weer balans in je leven aan te brengen een ziekmelding.
Als je een werkgever hebt, dan ben je volledig afhankelijk van zijn of haar begrip.
Krijg je de ruimte om weer rust en stabiliteit in je leven aan te brengen? Sommigen weduwen en weduwnaars worden al na een paar dagen gebeld met de vraag wanneer ze weer komen werken of denken te komen werken.
Verschillende bedrijfsartsen, verschillende benaderingen
Vaak ontstaat de discussie: Ben je wel of niet ziek? Kan je wel of niet werken? En hoe is de opbouw dan?
Er bestaat ook nog zoiets als de Wet Verbetering Poortwachter bij ziekte, die jou en je werkgever als een zwaard van Damocles boven het hoofd hangt. Als je langer dan 6 weken ziek bent hoort de werkgever een verzuimbegeleidingstraject op te starten. Dit gebeurt op advies van de bedrijfsarts die jou iedere 6 weken moet zien / spreken.
Dus is ook is weer een afhankelijkheid van de beoordeling van een individueel persoon. En al zijn het voor hun vak opgeleide professionals … in de praktijk blijken er verschillen in de benadering van bedrijfsartsen te zijn. Op straffe van later een mogelijke loonsanctie door UWV als de werkgever de Wet Verbetering Poortwachter niet goed uitvoert.
Hoe veel duidelijker en dus rustiger is het voor iedereen als de achterblijvende partner of de ouder gewoon de tijd krijgt om die rust en stabiliteit weer aan te brengen in zijn of haar leven. Op een manier die past bij diens persoonlijke omstandigheden. Wel werken, niet werken, gedeeltelijk werken, thuis werken, flexibel werken.
Werk kan bijdragen aan herstel
Iedereen weet dat van alleen op de bank zitten en naar het behang gaan zitten staren niemand zich beter gaat voelen. In beweging komen, sociale contacten met anderen is behulpzaam in het rouwproces. Afleiding, dus ook werk, kan hier een grote rol inspelen. Zie ook mijn blog over SASHA.
- Wil iemand aan de slag? Prima. Kijk naar de soort taken die passend zijn. Volg de goede en minder goede dagen. Bied een flexibel opbouw en takenpakket aan.
- Heeft iemand meer behoefte aan aaneengesloten rust om bij te komen en zaken te regelen? Het is wettelijk verankerd om dit zonder druk van de werkgever of bedrijfsarts te doen. Er is duidelijkheid voor alle betrokkenen.
- Valt iemand later alsnog uit na een vlotte start? Dat is ziekte ten gevolge van rouw. Behandel dat gelijk als ziekte ten gevolge van zwangerschap.
- Is er iets anders beter passend? Dat kan dan ook.
Wat een werkgever nog meer kan doen is al direct het aanbieden van hulp. Niet pas op het moment dat iemand vastloopt. Bespreek de behoefte aan de soort hulp. De ene persoon heeft al meer vaardigheden dan de ander om met rouw om te kunnen gaan.
Tijdens het rouwproces kan er maatwerk en flexibele ondersteuning opgestart worden. Via de huisarts, coach, psycholoog, werkgever,… Online training of met persoonlijk contact. Net wat nodig is.
Geen rouwverlof bij overlijden binnen het gezin en wel verlof bij gezinsuitbreiding?
Argumenten voor wettelijk verlof bij gezinsuitbreiding
Iedereen vindt het vanzelfsprekend dat bij het heugelijke feit van gezinsuitbreiding er wel van alles is geregeld vanuit de wet. Het kost de wetgever niets, want UWV betaalt de loonkosten voor de vrouw. Er is zelfs recent uitbreiding van verlof voor de partner wettelijk geregeld. Dit geldt ook als alles op rolletjes verloopt en er geen problemen op te lossen zijn.
De argumenten van deze voormalige minister voor minimaal 16 weken zwangerschaps- en bevallingsverlof en overige verlofvormen zijn:
- binding opbouwen van beide ouders met het kind
- verdeling van de zorgtaken over beide ouders
- bevorderen van de arbeidsparticipatie van de vrouw
Hele mooie en terechte argumenten.
Wordt de vrouw ziek buiten dit verlof om ten gevolge van zwangerschap dan betaalt UWV ook deze loonkosten voor de werkgever.
Echt een goede en belangrijke regeling. Niets aan veranderen.
Voorkom onnodig uitval bij verlies en rouw
Een tegenargument bij wettelijk rouwverlof was dat het flexibel maatwerk moet zijn. Dat het ook voorkomt dat iemand na een paar maanden of zelfs jaren na het overlijden van de partner of het kind, alsnog weer opnieuw uitvalt.
Ja, dat klopt. Flexibel maatwerk is zelfs noodzakelijk. En het klopt ook dat iemand na een langere periode alsnog kan uitvallen. Net zo goed dat een vrouw met een postnatale depressie, bekkeninstabiliteit of andere zwangerschaps- of bevallingsgerelateerde klachten ook later weer kan uitvallen. Dat is ook geen reden om verlofsoorten bij gezinsuitbreiding niet wettelijk vastgelegd te willen hebben. Er is zelfs flexibel ouderschapsverlof.
Daarom is ook bij overlijden binnen het gezin flexibiliteit en maatwerk nodig en dat kan prima binnen een wettelijk verlofregeling.
De beste manier om onnodig langdurig of op een later tijdstip van uitval te voorkomen is in ieder geval juist de medewerker de tijd, ruimte en rust te gunnen om te doen wat nodig is om zichzelf en het dagelijks leven weer te stabiliseren. Rust, regelmaat en stabiliteit in het (dagelijks) leven en de eigen emoties aan te brengen.
Want vergis je niet. De emotionele impact van het overlijden binnen het gezin kan vergelijkbaar zijn met overspannenheid of burnout. En hoe gaat men daar in zijn algemeenheid mee om?
Argumenten voor wettelijk verlof bij overlijden binnen het gezin
Zetten we de impact van overlijden binnen het gezin tegenover gezinsuitbreiding.
Emotioneel en gestresst moet je je met de allerlei zaken bezig houden, zoals:
- De zorgtaken gaan van 2 naar 1 bij verlies van de partner.
- De balans is weg, ook werk/prive, met als gevolg risico op overspannenheid en burnout.
- Hoe behoud je in die emotionele toestand de tijd, energie en aandacht voor kinderen die ook hun verdriet hebben? Dan is de binding met je kind(eren) behouden juist heel belangrijk.
- Wanneer ga je die hele waslijst aan administratieve afhandeling afwerken? Die stuk voor stuk zout in de wonde zijn.
- Iedere dag is de confrontatie met de lege plek in het gezin.
Onderzoeksresultaten worden gediskwalificeerd
Er wordt onderzoek gedaan naar verzuim en klachten in relatie tot het verlies van een dierbare. Deze worden als niet voldoende representatief gediskwalificeerd.
Zoals een onderzoek naar Rouw op het werk van het Landelijk Steunpunt Verlies. Met de volgende argumentatie.
Zonder afbreuk te willen doen aan het belang van rouwverwerking is het goed om
de gegevens van het Landelijk Steunpunt Verlies in een juist kader te plaatsen.
De gegevens zijn afkomstig uit een enquête die via het eigen netwerk van het
steunpunt is verspreid. Het is aannemelijk dat dit juist een groep mensen betreft
op wie het verlies en de verwerking daarvan een zware wissel trekt. Gemiddelden
over de duur van afwezigheid zijn berekend op basis van de werknemers die
daadwerkelijk (langdurig) afwezig zijn geweest. De gegevens geven geen
representatief beeld voor alle werkenden die met verlies te maken hebben gehad.
- Waarop baseert de voormalige minister de bewering dat het aannemelijk is dat het juist om een beperkte groep gaat op wie het verlies een zware wissel trekt en dus niet representatief is?
- Je kunt je afvragen of voldoende mensen überhaupt van dit netwerk afweten. Ik wist het ot voor kort ook niet.
- Dit onderzoek maakt nog steeds duidelijk dat er een groot probleem is met rouw op het werk. Ongeacht hoe groot de groep is.
Welk onderzoek voldoet dan wel?
De beantwoording van de kamervragen zijn onlogisch.
De rekening voor wettelijk verlof niet naar werkgevers
Ik denk dat werkgevers niet staan te springen om rouwverlof op te nemen in de CAO’s en arbeidsvoorwaarden, omdat zij de rekening gepresenteerd krijgen van een gebeurtenis in het prive-leven van een werknemer.
De overheid legt te veel taken, die mijns inziens bij de overheid horen, en de rekening daarvan bij de werkgevers. Om diverse politieke redenen, waar ik hier nu uit wil blijven.
Als UWV de loonkosten bij rouwverlof (vergelijkbaar met zwangerschaps- en bevallingsverlof) op zich neemt zal het animo vanuit de werkgevers zeker toenemen.
Iedere HR medewerker kan de positieve effecten van wettelijk door UWV betaalt rouwverlof zo opnoemen. Dat zijn onder andere: duidelijkheid en rust voor alle betrokkenen, sneller herstel, zuivere verzuimcijfers, geen onnodig gedoe met de Wet Verbetering Poortwachter.
CNV handreiking voor rouw op de werkvloer
Er komt steeds meer bewustwording voor rouw in relatie tot werk. Diverse goede initiatieven worden opgestart.
De vakbond CNV heeft een handreiking voor rouw op de werkvloer opgesteld.
Deze kan je hier opvragen.
Teken en deel de petitie voor rouwverlof bij overlijden binnen het gezin
Er is geen verlof bij overlijden binnen het gezin geregeld en wel verlof bij gezinsuitbreiding. Dus wel bij iets heugelijks, waar de meestes mensen bewust voor kiezen en niet bij iets met een veel grotere en negatieve impact waar er geen keuze is.
Daarom heb ik een petitie voor wettelijk verlof bij overlijden opgestart. Om dit mogelijk te maken is alle hulp hard nodig. Ook als jij nu niet rouwverlof nodig hebt. Want bij de dood heb je het niet voor het kiezen. Het kan je vandaag of morgen opeens overkomen.
Deel, deel en deel de petitie. Met zoveel mogelijk mensen. Vraag er aandacht voor in allerlei groepen en clubs. Onder je vrienden en familie. Ieder gezins- of familielid tekent apart.
Bij je social media. Laten we de kracht van social media op een positieve manier inzetten.
En vraag iedereen om het op hun beurt ook weer te delen. Want jij en ik hebben ook maar een beperkt bereik. Maar als iedereen het deelt… moet je zien wat er gebeurt.
Willen we wettelijk verlof bij overlijden echt mogelijk maken dan zullen we veel gewicht in de schaal moeten leggen. Dat de politiek er niet meer omheen kan en het zelf ook vanzelfsprekend vindt dat er wettelijk verlof is bij overlijden binnen het gezin. Dat welwillende kamerleden niet meer met een kluitje in het riet gestuurd worden.
Dat kan alleen bij zoveel mogelijk handtekeningen. We zijn de 80.000 handtekeningen al gepasseerd. De petitie is overhandigd. Echter dat zegt nog helemaal niets. Het streven is om minimaal 100.000 handtekeningen te verzamelen.
Ik dank je alvast voor je hulp en inzet. En ook alvast namens iedereen die rouwverlof in de toekomst nodig heeft. Mede dank zij jouw hulp en inzet gaan we dit mogelijk maken. Want iedere ondertekening is een stapje in de goede richting.
Heb je ideeën of suggesties hoe we dit als een olievlek in Nederland kunnen verspreiden? Laat het mij weten. Of kom zelf in actie. Ook dat draagt weer een steentje bij. Alle beetjes helpen.
Super initiatief!
Dank je wel!
Jammer dat de titel slechts het woord weduwen bevat. Alsof omgekeerd en weduwnaar worden niet aan de orde is. Ik verwijs liever naar het boekje van Carel ter Linden met de titel Een land waar je de weg niet kent.
Hallo Erwin, Ik neem aan dat je de titel van het boek bedoelt. Jouw opmerking heb ik vaker gehoord. Als weduwe begrijp ik wat weduwen doormaken. Ik ben een vrouw en geen man. Daarom had ik ook een vragenlijst uitgezet om te achterhalen of er verschillen in rouwverwerking tussen mannen en vrouwen zijn en zo ja, waar die verschillen dan zitten. Ik heb hierop 2 reacties gekregen en ben dus hier niet verder op ingegaan. Ik ben blij dat je tevreden bent over het boekje van Carel ter Linden. Tim Overdiek heeft het boek Tranen van liefde geschreven. Die is ook misschien voor jou interessant. Groetjes Marrit
Dat was ook mijn eerste reactie op de titel
Wat een goed & mooi initiatief! Als rouwcoach vind ik het de hoogste tijd dat hier aandacht aan besteed wordt!
Daar ben ik het helemaal mee eens. Laten we het zoveel mogelijk verspreiden onder ons netwerk. Dan moet het gaan lukken.
Ik teken zeker deze petitie!!!
Dank je wel.
Mooi initiatief, rouwverlof, weloverwogen en goed beargumenteerd.
Net als geboorte hoort overlijden bij het leven. Beide zijn zeer ingrijpende gebeurtenissen in een mensenleven die evenredig gekoppeld moeten worden aan tijd om te herstellen waarna je weer verder kan.
Ellen Selder Berens
Dank je wel. Ik ben het helemaal met je eens.
Terecht wordt gezegd dat er flexibel gereageerd moet worden, want ieder verwerkt verlies op een eigen manier. Na het verlies van mijn partner, na een langdurig proces van aftakeling was ik blij dat ik om mijn gedachten te kunnen verzetten met mn werk. Mijn werkgever en collega’s vonden dat ik langer thuis zou moeten blijven, maar thuis in mn eentje vond ik het veel minder leuk dan op het werk.
Als je het werk nog niet aan kan, en dat kan ik me ook voorstellen, dan ligt wat mij betreft ziekmelding voor de hand. Ik ben nog niet overtuigd dat voor ieder een standaard zorgverlof nodig is.
Maar ik ben benieuwd of hier een politieke meerderheid voor te werven is.
Succes in ieder geval!
Hallo Albert,
Dank je wel voor je reactie. Zodra er sprake is van een ziekmelding kunnen er discussies gaan ontstaan of je wel of niet ziek bent en wanneer je weer zou moeten gaan werken, volgens de inzichten van de desbetreffende bedrijfsarts. In die eerste periode werken dit soort discussies averechts. Hoe mooi is het als er geen discussies meer nodig zijn.
Zeer goed initiatief!! wat zou het heerlijk zijn geweest als ik zonder schuldgevoel me ziek had kunnen melden. Niet dat het niet begrepen werd..had ook een goede bedrijfsarts. Ik voelde me soms schuldig als ik leuke dingen deed in die periode.
Het voelt vaak als een innerlijk conflict. Want hoe arbeidsgeschikt of ongeschikt ben je? Je bent niet in staat om gewoon te werken, maar je ligt ook niet ziek op bed of hebt een gebroken been. Als er gewoon voor iedereen duidelijkheid is en ruimte is om het flexibel in te vullen, dat haalt veel spanning en stress weg. En dat bevordert de reintergratie alleen maar.
Ik had gelukkig een hele goede bedrijfsarts 10 jaar geleden!
Maar ik weet dat dat niet altijd zo is. De werkgever snapte er niks van. Daarom is dit een goed idee!
Wat fijn dat jij destijds een goede bedrijfsarts had. Helaas heeft nog niet iedereen het besef wat de impact van verlies is en dus wat rouw is. Daarom ben ik blij dat veel ook mensen tekenen en delen die betere ervaringen hebben.Dank je wel.
Eindelijk iemand die het begrijpt! Heel goed initiatief.
Dank je wel voor het compliment. Vandaag in Tijd voor Max is hier veel aandacht voor.
Wat een prachtig initiatief. Als je het zo leest, denk ik… inderdaad waarom bestaat zoiets al niet. Tenslotte is een overlijden het ergste wat je als mens kan meemaken. Ik doe zeker mee! succes.
Dank je wel Nassira, Laten we aan een olievlek werken. Als iedereen die tekent, de petitie ook deelt, dan gaan we veel sneller de benodigde 40.000 ondertekeningen halen.
Mooi initiatief en denk dat het misschien nog wel breder is dan partner of kind. Ik verloor hoogzwanger mijn vader die alles voor mij was. Gezien situatie moest ik veel regelen en had je dagen tot uitvaart daar echt voor nodig. Daarna kwam de klap, maar daarna zat ik wel weer op kantoor. Want uitvaart was achter de rug. Met een verschil mijn gevoel was doorgeslagen en ik functioneerde half en op de automatische piloot. Het had zoveel gescheeld wanneer ik dat een plek kon geven voor ik moeder werd maar ik moest door. Ik was wegens zijn ziekte al vaak genoeg vrij geweest en opgenomen vakantiedagen werden ook nog in twijfel genomen terwijl ik zorgverlof had gehad. Toen het na de bevalling ook nog serieus mis ging door extreem bloedverlies knapte er iets. Met als gevolg dat ik jaren nodig heb gehad om weer een beetje te functioneren. Maar hetzelfde is het nooit geworden. Een stukje van de batterij en concentratie is niet meer bruikbaar..
Het is verschrikkelijk wat je beschrijft. En ja, overlijden buiten het gezin is ook zwaar. Ik kies toch nog bewust hiervoor, omdat werkgevers de vraag stellen: waar leg je de grens en wie gaat het betalen. Mijn voorstel is helder en duidelijk. En een eerste stap.
Wat een belangrijk initiatief! Tijd krijgen om het leven van de ander en het leven samen te eren door te mogen rouwen. Fijn als in de wet ook rouwverlof bij samengestelde gezinnen wordt opgenomen. (Lijkt mij noodzakelijk en tegelijkertijd wel een enorme uitdaging voor juristen.)
Dat is een interessant punt dat je noemt, samengestelde gezinnen.
De petitie start met: wij, mensen die hun partner of kind hebben verloren.. Ik lees dat rouwverlof betrekking zou moeten hebben op verlof na verlies van eerstegraads familieleden. Ik zou het dan ook zo benoemen. De beperkte aanhef roept vragen op en zal m.i. gaan afleiden tijdens het proces om de goede doelstelling te bereiken.
Ik heb dit helaas doorstaan maar heb moeite met rouwverlof van vaste omvang. Voor ieder weegt t anders, ieder rouwt anders en persoonlijk heb ik ervaren dat “bezig blijven” bij een mensgerichte baas in een liefdevolle omgeving helend kan werken ook al is er van echt helen bij verlies van een kind geen sprake. Meer van “voorzichtig staan en stap voor stap een beetje dankbaarheid en bewustzijn toelaten”.
De eerste fase in het rouwproces is vaak overleven en de adrenalinepomp voluit laten draaien. Tussentijds rust- en herstelmomenten geeft je lichaam het sein dat die adrenaline-productie weer minder mag. Hiermee voorkom je burnout, doordat er teveel op het bordje ligt.
Een vaste periode hoef je niet op te nemen. Wellicht kan je het verspreid opnemen. Het is fijn dat er geen discussies hoeven te ontstaan of je wel of niet kan werken. Dat er ruimte is om naar behoefte de eerste overlevingsperiode door te komen en een lange adem op te bouwen voor het resterende rouwproces.
Helaas heeft niet iedereen een mensgerichte baas.
Heel mooi initiatief, ik heb de petitie getekend.
Graag zou ik ook een lans breken voor de ex-partners. Mijn ervaring is dat deze opzij worden gezet, het verdriet niet goed begrepen wordt. Maar ex-partners verliezen een groot deel van hun geschiedenis, de andere ouder van hun kinderen, een hechte vriendschap. En krijgen te maken met (financiële) gevolgen en verantwoordelijkheden, waar je geen weet van hebt als je hier niet mee te maken hebt gehad.
Lang niet alle mensen gaan op een nare manier uit elkaar, vaak is er nog steeds veel betrokkenheid en zorgzaamheid, maar dan In een andere vorm. Het heeft geen naam, je bent geen weduwe of weduwnaar, maar het voelt wel zo. Ook hier is aandacht en tijd voor nodig.
Dat is een hele interessante invalshoek… als je ex-partner overlijdt. Je hebt inderdaad een geschiedenis, de ouder van de kinderen en dan je wordt dan opeens de enige ouder met alles wat daarbij komt kijken.
Ik heb getekend en ben van mening dat rouwverlof een gemis is en goed geregeld zou moeten zijn. De kantekening die ik erbij wil maken is dat ik het nu te eenzijdig geformuleerd vindt en heel erg benadrukt vanauit gezins en partner context…..Zelf zou ik het graag breder willen zien!
Zeker een mooi initiatief, ook met een kant tekening dat voor rouwen geen specifieke tijd bestaat. En dat er ook levend rouwen bestaat, zoals een scheiding. De stadia van rouw komt ook bij scheiding voor. Het levend verlies mag ook hierin meegenomen worden.
Ik teken de petitie
Waarom alleen verlof bij het overlijden van kind of partner? Ook bij het overlijden van een broer/zus, vader/moeder is er veel verdriet, stress en moet enr veel geregeld worden. Ik ben mantelzorger voor mijn moeder en werk er gewoon bij. Wanneer zij komt te overlijden zal ik veel moeten regelen ondanks het verdriet. Ik heb dit ook met 2 broers meegemaakt. Trek dit breder. Ik zal de petitie uiteraard wel tekenen.
Hallo Jantje,
Je maakt een terechte opmerking. Van CNV heb ik begrepen dat als zij met werkgevers spreken vaak de vraag ontstaat: Waar leg je de grens en wie gaat het betalen?
Ik hoop met door overlijden binnen het gezin tegenover zwangerschapsverlof/bevallingsverlof, betaalt door UWV, te zetten, de kans op slagen te vergroten.
In ieder geval bedankt voor het ondertekenen.
Ja mooi initiatief, we moeten ergens beginnen!
Ik deelde je petitie op LinkedIn en Facebook. Ik ben zelf ook ervaringsdeskundige: mijn zoon overleed 2 jaar geleden. Mijn werkgever ging er op advies van de bedrijfsarts flexibel mee om en maakte er rouwverlof ipv ziekteverlof van. Mijn werk bleef daardoor een veilige plek in plaats van iets wat moest. En dat was heel fijn. Nu ik dit deel op sociale media reageren veel mensen met “Nooit bij stil gestaan, maar ja, eigenlijk heel logisch”. Dus super goed dat je dit doet en dat we dit blijven delen, ook al zijn die 40.000 tekenaars inmiddels gehaald. Dank voor je initiatief!
Wat naar dat je je zoon hebt verloren. En ook wat fijn dat je werkgever je zo gesteund heeft. En het maakt mij heel erg blij dat je aandacht vraagt voor dit onderwerp en mee helpt om de bewustwording te vergroten. Mijn dank daarvoor.
En hoe meer ondertekeningen, hoe beter. Want dat maakt meer indruk in de Tweede Kamer.
Ik las dat je naast je partner, ook een dochter verloor. Ook heel erg heftig en verdrietig… Mooi dat je anderen met jouw ervaringen helpt. Ik heb zelf therapie van een ervaringsdeskundige en ervaar dit als erg waardevol! Ik zag dat best wat HR-mensen op mijn post hebben gereageerd. Als het hen tot nadenken stemt, zijn er misschien weer een paar rouwenden geholpen. Alle beetjes helpen! Ik weet niet hoe dat verder in z’n werk gaat met zo’n petitie in de 2e kamer, maar ik wens je veel succes!
Dank je wel Marijke. Ga vooral door met anderen bewustworden van de impact van verlies. Niet zozeer van hoe zielig het is. Maar vooral inzicht geven hoeveel impact om een mensenleven het verlies heeft.
Niet alles gelezen, dus misschien klopt opmerking niet, maar op zich misschien een idee om vakantie dagen in een soort rouw reserve om te zetten, die dan ook gewoon naar volgende jaren mogen meegenomen, of lenen van verwachte toekomende jaren, onbetaald verlof is er ook nog, maar dat nu sowieso misschien al een optie. Moest dan nog wat verder uitgewerkt natuurlijk. Voor niets gaat uiteindelijk de zon op. Anders komt het op iemand anders bord er bij, zou je haast denken.
Ik hoop dat er inderdaad iets geregeld kan worden wat betreft rouwverlof. En niet alleen als weduwe/weduwenaar of als ouder je kind verliezen. Ik zelf ben plotseling van mijn vader verloren. Hierbij heb ik hemzelf gereanimeerd, waarna ik over werd genomen door ambulance personeel en politie. Helaas na 3 dagen in het ziekenhuis moeten besluiten hem van de beamdeming te moeten halen omdat er geen hersenactiviteit was. Op dag van reanimatie werkgever op de hoogte gebracht en 2 dagen later wilde ik mij ziek melden omdat het zoveel impact op mij had. Helaas kon ik mij volgens werkgever niet ziek melden omdat ik “niet” ziek was. Hierbij vroeg ik ook om meteen de bedrijfsarts in te schakelen. Ook had ik op eigen initiatief de huisarts ingeschakeld om gebruik te maken van GGZ voor het verwerken van dit alles. In oktober was dit gebeurd en in december werd ik pas officieel ziek gemeld en had ik pas contact met de bedrijfsarts. Het is echt een drama dit allea.