Wanneer ruim je de kleding van je geliefde op? Of de andere spullen. Dit is voor velen een moeilijk en pijnlijk proces. Hier is ook geen eenduidig antwoord op te geven. Dit hangt volledig van jou en jouw situatie af. Doe wat bij jou en jouw gezin past.
Opruimen is ook kleding uitzoeken
Al een paar dagen ben ik in een soort vertraging. Ik heb een enorme behoefte aan opruimen. Misschien heeft dat met de winterperiode te maken. Het is bij uitstek een periode van bezinning, reflectie en … opruimen.
Van de week gingen er al schoenen en laarzen naar het Leger des Heils, hier om de hoek. Vandaag had ik o.a. naast het wassen van de gordijnen ook een enorme behoefte om mijn kledingkast onder handen te nemen. Ik heb maar heel strak de methode van Marie Kondo overgenomen.
Word ik er blij van? Ja? Dan houden. Nee? Dan weg ermee. En wat een heerlijk opgeruimd gevoel was dat. En een kast met alleen maar spullen waar ik blij van word.
Dat deed mij opeens denken aan dat ik destijds de kleding van mijn man ging uitzoeken. En achteraf gezien had ik dat vooral op een heel erg nuchtere en praktische manier gedaan. Al enkele weken na het overlijden. Ik had mijn kinderen en moeder erbij gevraagd. Ik heb wel heel lang alle stropdassen in een vakjesla bewaard. Bij mijn verhuizing is dat ook weggebracht.
Wat is na het overlijden een goed moment om kleding uit te zoeken?
“Dit is inderdaad denk ik bij iedereen anders. Ik heb van mijn papa een koffer met een paar zaken van hem en als ik nood heb ga ik er effe in kijken . In ons hart blijven ze en in onze herinneringen.”
Vandaag vroeg ik mij ook af hoe andere weduwen dat gedaan hadden of willen doen.
De een die haalt de kleding snel uit de kast en de ander doet daar langer dan een jaar over. Bij de een gaat het na 2 jaar na het overlijden alsnog in een doos. De ander heeft nog steeds de schoenen en de kleding op de stoel hangen, zoals haar man het laatst had achtergelaten. Of alles is al uitgezocht alleen op de lievelingsjas van haar man na. Deze blijft aan de kapstok hangen. Dat vindt zij fijn en voelt zij zich minder alleen als ze thuiskomt.
Wat doe je met spullen of voorwerpen?
Vaak zijn het spullen die zo typisch iets van jouw partner is. Hoe kan je daar dan afstand van doen?
Misschien had je partner een speciale hobby. Was hij gek op lezen. Maar die hele stoffige boekenverzameling hoef je niet. Je bewaart enkele boeken en de rest doneer je. Of je partner had als hobby fotografie. Dan kan je bijvoorbeeld een lens bewaren en de rest verkopen. Hij kluste graag in zijn schuurtje. Het gereedschap kan je ook verdelen. Je kijkt wat je zelf wilt bewaren en wat je eventueel wilt weggeven of verkopen.
Als je de ruimte hebt hoef je niet perse al op te ruimen. Ligt het in de weg dan kan je het ook in dozen bewaren. Maar je kunt er ook zelf doorheen gaan en besluiten maar een paar stukken te bewaren. De rest krijgt elders een nieuw leven. Iemand anders kan er nog veel plezier aan beleven.
Je kunt het dus weggooien, weggeven of verkopen. Dat hangt helemaal van de spullen en de emotionele waarde af.
Er zijn mensen die helpen van onderdelen van spullen of kleding een mooi herinneringsobject van te maken. Het is een heel persoonlijk en emotioneel proces.
Wanneer ga je spullen uitzoeken?
Als je geen haast hebt of het ligt niet in de weg, kan je het stap voor stap in je eigen tempo doen. Afhankelijk van waar jij bent in je rouwproces ben je er al wel of nog niet aan toe.
Soms moet je al op korte termijn verhuizen. Dan heb je geen keuze. Ofwel alles gaat zonder te kijken de dozen in. En later kijk je ernaar . Ofwel je moet versneld door de spullen heen. In ieder geval: bij echte twijfel, bewaar het. Wegdoen kan altijd nog.
Hoe pak je het opruimen van kleding en spullen aan?
Het opruimen van kleding en spullen is jezelf confronteren met het overlijden van je partner en het verwerken van het verdriet ervan.
Vind je het prettig om alleen door de spullen te gaan? Om ze een voor een door je handen te laten gaan? Zodat je in alle rust kan stilstaan bij de herinneringen en de emoties die dit bij je oproept. Je kunt ook hulp inroepen om gezamenlijk dit proces te doorlopen. Doe wat jij prettig vindt. Het is zinvol om ook je kinderen erbij te betrekken.
Door er samen met anderen door de spullen heen te gaan is er ruimte voor het delen van verhalen. Het zal met een lach en een traan gaan. Het kan een moment van verbondenheid zijn.
Wil je ruimte voor ruimte te werk gaan? Of ga je eerst alles verzamelen in een ruimte en dan pas ga je uitzoeken.
Vind je het echt moeilijk en zwaar? Je kunt ook een kookwekker zetten. Je zet deze op bijvoorbeeld 30 minuten. Iedere dag ga je een half uur door de spullen heen. Pak je iets op en beslis je. Uiteindelijk heb je alles door je handen gehad en weet je wat je ermee wilt doen.
Wegdoen, bewaren of verkopen?
Hele boeken zijn geschreven over opruimen. Deze kunnen jou ook hierbij helpen.
Vaak is het het eenvoudigste om de spullen in te delen in stapels van wegdoen, bewaren of verkopen. En bij wegdoen kan je ook nog beslissen in weggooien of weggeven aan bijvoorbeeld een bekende, de kringloop of een goed doel. Bij twijfel…. bewaren. Wegdoen kan altijd nog.
Je kunt ook een speciale herinneringsdoos maken. Met daarin echt een selectie van bijzondere spullen. Bijvoorbeeld een klassenboek, een diploma, iets van zijn hobby, een gekke sok, een favoriet kledingstuk. Wat jou echt een bijzondere herinnering geeft aan jouw partner.
Er zijn ook vrouwen die maken een herdenkingsplek in huis of in de tuin. Daar leggen ze een of meerdere spullen bij. Het is echt helemaal aan jou en je kinderen.
“Onze dochter is in de baarmoeder overleden met 35 weken. Ik had nog niet alles gewassen. Maar wat ik had gewassen heb ik een dag voordat ik ingeleid werd opgeruimd omdat ik de babykamer netjes wilde hebben. Een aantal dagen na de begrafenis hebben we de box weer uit de woonkamer gehaald en in de babykamer in elkaar gezet. Ook meer voor onze oudste van toen 2.5 jaar.”
Wat blijft er van iemands leven over?
“Jaren later en nog steeds niet alles, prima zo!”
Met het wegdoen van de kleding had ik niet echt moeite. Mijn man gaf niks om kleding. De kinderen hebben zelf een paar dingen er tussenuit gehaald. Dat namen zij mee.
De verkoop van zijn auto en zijn modelbouwspullen waren wel emotionele momenten. Beiden waren namelijk zo echt mijn man.
En op een gegeven moment vroeg ik mij af… als je steeds beetje bij beetje een voorwerp, hobbyspullen of andere dingen wegdoet… spullen die zo typisch van de ander zijn en waar ik helemaal niets mee heb en hoef… wat blijft er nog van iemands bestaan over? Alsof je die persoon langzaam maar zeker uit je leven wist.
En toen gaf mijn zus als antwoord … “Wat dacht je van je 4 fantastische kinderen en de mooie herinneringen.”
Ik ben benieuwd… Hoe is dat bij jou? Wat heb jij gedaan? Wat vond je achteraf wel of niet prettig eraan?
De kleren van mijn vrouw zijn nu na een half jaar allemaal weggegeven aan haar zussen. Bij haar leven had mijn vrouw al kleren aan hun gegeven. Onze kinderen hadden geen belang bij de kleren van hun moeder en persoonlijk had ik er geen moeite mee dat haar zusters de kleren meenamen. Het opruimen van de kleren heb ik aan de zussen overgelaten, gevoelsmatig hoefde ik niet te zien dat de kleren werden ingepakt. Ik heb nog steeds een goed gevoel dat het op deze manier gegaan is.
Het is nu 6 maanden geleden dat mijn vriend is overleden.. ik heb zijn kleding (die ik maar al te graag zelf droeg, ondanks 5 maten te groot) in een aparte kast gelegd.. soms doe ik hem open omdat ze nog zo naar hem ruiken, of omdat ik toch wel een trui van hem aan wil omdat het lekker zit of hem dicht bij me te hebben door zijn geur. Maar dan doe ik snel de kastdeur weer dicht.. omdat ik de geur niet wil verpesten door het zelf te wassen.. na een jaar zien we wel verder.. of ik ze weer zelf durf te dragen of dat ik er iets bijzonders van laat maken..
Mijn wederhelft is ca. 50 dagen geleden overleden, niet verwacht en geen corona. Mijn behoefte om alles uit huis weg te doen is: NUL. Genoeg ruimte om haar te “bewaren”. Ik en een beetje toch “wij” hebben alle tijd. Al ben ik 70+, ik ga door en neem haar mee.!! Nu alleen nog een caravangenote voor een tocht > ? Griekenland, Albanië, Macedonië.
Immanuël
Ik heb nu 3 jaar een relatie met een weduwnaar. Na 40 jaar samenzijn overlijdt zijn vrouw.
Ik voel dat hij nog steeds rouwt na 4 jaar verlies .
Bij enkele datums zoals overlijden, verjaardag voelt hij zich ziek ,afwezig. Ook haar kleren hangen nog steeds in de kast. Het is confronterend als ik in de slaapkamer ben.
Ik weet soms niet hoe ik daar mee moet omgaan.
Zelf heb ik reeds 2 relaties verbroken, en soms vraag ik me af of ik geen emoties heb daar ik zo vlug over ging van de laatste relatie naar de huidige.
Ik ben nu ruim drie jaar weduwe. Misschien vanwege het ziekbed van mijn man of was het toeval, maar binnen een jaar had ik wel een vriend maar de spullen van mijn man, kan ik nog niet opruimen. Zijn kleding hangt nog in de kast en ik heb een aantal foto’s in huis staan. Gelukkig heeft mijn vriend veel begrip daarvoor en ziet hij het als respect voor mijn overleden man. Ik was 45 jaar getrouwd. Mijn vriend toont begrip voor mijn moeilijke dagen. Hij heeft zelf een aantal relaties gehad en vindt mijn lange huwelijk een bewijs van stabiliteit en standvastheid. Hij waardeert dat. Ik denk dat begrip voor elkaar, zeker op latere leeftijd, de sleutel is
Echtgenote al 4,5 jaar bekend met darmkanker 3 x geopereerd, tussendoor ook nog een open hart operatie. Maar telkens kwam de darmkanker terug. Na de laatste operatie was het en direct weer dicht gemaakt. Het was te ver heen. Ze kreeg prognose dat ze nog een week had. Door wilskracht heeft ze dit nog 21 weken vol gehouden. Vele malen afscheid genomen. Zware 4,5 jaar gehad. Volledige mantelzorger geweest voor haar. Dankbare periode. Maar nu na twee maanden na haar overlijden was het gevoel, het was tijd dat ze ging. En iedereen had er vrede mee. Afscheid? Daar waren we al 4,5 jaar lang mee bezig. Heb nu alle kleren e.d. opgeruimd. Nu zij er niet meer is moet ik verder en door alles op te ruimen, is even emotioneel, maar nu ik dit gedaan heb, is het gevoel, het is goed. Zij zou het zo gewild hebben.
Mijn vrouw is 13 en een halve masnd geleden overleden aan long kanker en hersentumor zexwas net 57 en een half jaar
Heb alles nog van haar en doe niks weg
Hou van haar voor altijd en jaar kleding geeft mij een gevoel van alkes !!!