Dood en leven. Rouw en levensvreugde. Verdriet en plezier. Pijn en fijn. Niemand ontkomt eraan. Hoe ga jij om met die tegenstellingen in het leven.
Pendule van het leven
Wij krijgen allemaal te maken met de pendule van het leven. We hebben allemaal nare gebeurtenissen in ons leven, terwijl we vaak streven naar vooral veel fijne ervaringen in ons leven. Bewust leven, bewust genieten van wat je hebt. Doelen stellen en die willen halen. Dromen vervullen.
Alleen het leven bestaat, net als de natuur, uit allemaal polariteiten, tegenstellingen. Licht en donker. Dag en nacht. Zon en maan. Liefde en haat. Geluk en verdriet. Gezondheid en ziekte. Relatie en scheiding. Leven en dood.
Hoe ga je daar mee om?
Omgaan met de pijn
Omgaan met de pijn is voor iedereen verschillend. Wat voor de één werkt, hoeft niet voor de ander te werken.
Bij mij hielp het volgende:
- Blijven ademen. Bewust ademen en mijn aandacht volledig op het Hier en NU leggen.
- Mij niet anders willen voelen dan hoe ik mij voelde. En ondertussen wel de dingen blijven doen, die gedaan moesten worden.
- Mijzelf de opdracht geven om iedere dag iets positiefs zien of te ervaren. En daar iedere avond weer dankbaar voor te zijn.
- Fysiek in beweging komen. Een verandering van fysiologie zorgt voor een verandering van stemming. Bewegen is voor allerlei zaken heel goed.
- Mijn focus verleggen naar andere zaken. Bijvoorbeeld lezen, tv-kijken, mensen opzoeken, hobby.
- Toepassen van SASHA.
De pijn ging vaak naar de achtergrond. Steeds vaker kwamen fijn-momenten op de voorgrond. Ik leerde te vertrouwen dat als ik in de pijn zat, ik wist dat ik ook de fijn-kant weer zou ervaren.
Maskers af
“The show must go on.” Hoe vaak denken we niet dat we maar moeten doen alsof alles goed gaat.
- Omdat we denken dat we het allemaal alleen moeten kunnen.
- Omdat we ons schamen.
- Omdat we anderen niet willen lastig vallen.
- Omdat het al zolang geleden is gebeurd.
- Omdat we met een positieve mindset naar de toekomst moeten kijken.
- Omdat we de pijn niet willen voelen.
- Omdat ….
- Omdat …..
- Omdat ……..
En wat heeft het je gebracht? Echt?
Hoe zou jij op een ander reageren als die laat zien hoe het echt met hem of haar gaat?
Hoe zou het zijn als je wel laat zien hoe het met je gaat? Dat je aan de nare kant van het leven zit. Dat je even niet meer weet waar je de positiviteit en de energie vandaan moet halen. Dat je een periode hebt meegemaakt dat je het niet meer wist.
Heel misschien, als je dat masker afzet, gaan er elders ook maskers af. Zie je dat je echt niet de enige bent die worstelt. Zie je elkaar echt. Kan je elkaar misschien wel helpen, door het delen van ervaringen en tips. Of komt er opeens, misschien wel uit totaal onverwachte hoek, die hulp die je net nodig hebt.
Hulp en steun aannemen
Sta jij open voor hulp? Kan jij hulp aannemen en ontvangen? Of doe je alles liever alleen?
Tijdens een event werd gevraagd om in het donker op te staan als je bijvoorbeeld ervaringen hebt gehad in je leven, dat je er alleen voor stond. Je niet veilig voelde. Dat je het gevoel had dat je niet jezelf kon laten zien en zijn. Uit angst om afgewezen te worden. Per vraag ga je wel of niet staan.
Daarna gaat het licht weer aan. De mensen legden vervolgens een hand op diegene die staat om steun te bieden. Ik zie je. Ik ben er voor je. Ook ik ging op zeker moment staan. Prima. Ik sta. Niets aan het handje. Echter op het moment dat ik de handen voelde, kwamen de tranen. Door het ongemak en de gêne heen, liet ik de steun toe. En het voelde goed. Te weten dat ik er niet alleen voor sta. Dat ik niet de enige was.
Het was een interessante ervaring. Hoe is het voor mij om hulp te vragen en te ontvangen? En voor hier…. Kan jij hulp vragen en aannemen op het moment dat jouw pendel aan de pijn-kant van het leven is? Sta jij het jezelf toe? Wie vertrouw je en wie kan jou die hulp bieden, die jij nodig hebt? Verschillende mensen hebben vaardigheden voor verschillende soorten hulp.
Een einde aan de pijn
Tijdens hetzelfde event kwam ook de vraag: Heb je weleens een moment in je leven gehad dat je dacht: Als ik morgen niet meer wakker wordt, dan is dat prima. Dat de pijn zo groot is, dat die haast niet meer te dragen is. Ook hierbij stonden veel mensen weer op. Echt veel. Ik stond ook op. Je bent hier echt niet in alleen. En vaak schamen we ons daarvoor. En zwijgen we erover. En lijden we in eenzaamheid.
Er is een groot verschil aan het einde van de pijn willen ervaren en daadwerkelijk plannen hebben om een einde aan de pijn te maken. In beide gevallen…heb de moed om hulp te zoeken. Blijf zoeken naar hulp.
Ik heb gedurende een periode in mijn leven medicatie gehad om de pijn te verminderen. Omdat ik heel stil wilde blijven zitten en niet meer wilde denken om de pijn maar niet meer te hoeven voelen. Het resultaat was dat de knoop weer uit mijn maag kwam, zodat ik weer kon eten. Dat ik kon stoppen met huilen. Ik kon weer slapen. Ik bouwde weer energie op. Ik durfde weer in beweging te komen. Mijn energie kwam terug. Voor mij was dit voldoende om te herstellen en weer lichtpuntjes te zien. En nog meer lichtpuntjes. En nog meer. Ik kon vrij snel weer verder zonder de medicatie.
Hulp vragen is geen teken van zwakte.
Het is weigeren om op te geven.
Hulplijnen
Bovenstaande ervaring betekent niet dat ik mensen met depressie kan helpen. Dat is echt een vak apart. Ik adviseer ook geen medicatie.
Als je in rouw bent, kan je depressieve gevoelens ervaren. Lees deze blog over wanneer je je echt zorgen moet gaan maken.
Indien de pijn echt ondraaglijk is zijn een aantal hulplijnen beschikbaar.
